Een logée, Engels les & training in Fortaleza...

Wij hebben alweer veel te lang niets van ons laten horen... Hoog tijd voor een update dus! Maar hoe kan ik jullie ooit in één bericht vertellen wat we allemaal hebben meegemaakt en geleerd de afgelopen twee maanden? Dat gaat gewoon niet! Zoveel gebeurtenissen in korte tijd, zoveel details, zoveel ervaringen die niet echt in woorden uit te leggen zijn op een manier zodat jullie ervaren wat wij hier ervaren... Zoveel verschillende indrukken, een totaal andere realiteit dan wij gewend zijn in Nederland, zoveel onrecht, corruptie, armoede, geweld, maar door dit alles heen ook zoveel waardevolle lessen, waarheden die God ons laat zien en principes die Hij wil dat we uitleven in deze wereld, in deze zo gebroken cultuur, tussen mensen die vaak al helemaal geen hoop meer hebben...

Ik denk vaak, om het echt te kunnen vatten, te kunnen begrijpen zou je persoonlijk hierheen moeten komen en een tijdje moeten meedraaien in het werk, in de maatschappij hier. Dat is wat veel jonge mensen doen, ook binnen ABBA, een paar maanden meedraaien als vrijwilliger. Heel leerzaam, nuttig en verrijkend, maar ook heel confronterend, schokkend bijna. Wat ik je garandeer is dat het je verandert... je gaat anders naar huis en de kijk op je eigen leven in Nederland verandert.

Zo zei mijn nichtje, Dorine, die op dit moment voor 2 maanden bij ons thuis logeert en meedraait als vrijwilligster in het wijkcentrum, afgelopen week tegen me: “Ik begin nu in te zien hoeveel makkelijker ons leven in Nederland is vergeleken met het leven in Brazilie. In Nederland zijn we omringd door zoveel mogelijkheden, hier in Brazilie heeft een heel groot deel van de bevolking gewoon geen mogelijkheden...” Ze zei het mooi: “In Nederland als je iets graag wilt (met name op het gebied van studie/werk/beroep etc.), dan kun je dat bereiken, het is mogelijk. Hier in Brazilie hangt dat altijd helemaal af van je portomonee, je sociale status. Mensen willen heel veel, maar kunnen letterlijk niks.” En zo is het helaas...
____________________________________

We zijn erg enthousiast over de laatste ontwikkleingen rondom ons werk in wijkcentrum De Zaaier. Het project begint zich nu echt verder te ontwikkelen; de verbouwing van het huis vordert gestaag, het team is stabiel en we hebben nu wekelijks tijd om samen gezellig te lunchen, te bidden en te praten over het werk en over onze gezamelijke visie voor het project als geheel. We hebben verschillende nieuwe activiteiten en doelen op papier gezet en zijn samen aan het plannen hoe we deze nieuwe activiteiten gaan vormgeven etc.

Één van de nieuwe activiteiten voor de tieners die ik inmiddels al opgezet heb, is Engels les. De kinderen hadden ons al maandenlang steeds gevraagd om Engels les en omdat ik lesgeven erg leuk vind, heb ik besloten om hiermee te beginnen. Dus iedere donderdag heb ik twee kleine groepen leerlingen die ijverig Engels studeren. De tieners zijn er helemaal enthousiast over en het is geweldig om te zien hoe ze zich inzetten en er alles aan doen om serieus Engels te leren schrijven en spreken. Kijk maar eens tussen de onderstaande foto´s...

De Engels les is voor 10-plussers, omdat de kinderen onder de 10 vaak nog te slecht lezen en schrijven in het Portugees, waardoor Engels leren erg moeilijk voor ze wordt... En dan nog zitten er twee jongens in de Engels les die al 12 zijn, maar nog steeds erg slecht lezen en schrijven. Dit is een heel groot probleem momenteel in Brazilie: de arme bevolking gaat van kinds af aan naar overheidsscholen, die gratis zijn, maar waar de kwaliteit van het onderwijs ontzettend slecht is. 40 leerlingen per klas met maar één juf of meester, zodoende is het erg lastig om orde te houden en fatsoenlijk les te geven... Dit zijn vaak lastigere kinderen omdat ze uit hele gebroken gezinssituaties komen en vaak maar weinig opvoeding gehad hebben, zodoende geeft de juf of meester dus gewoon maar les ook al is lang niet iedereen stil en let lang niet iedereen op... Het gevolg hiervan is, dat met name de grootste relschoppers dus bijna niets leren. Ondanks slechte cijfers en slecht gedrag, sturen ze dit soort leerlingen met groot gemak wel gewoon door naar het volgende schooljaar en zodoende krijg je op den duur te maken met jongens van een jaar of 12/13 die praktisch analfabeet zijn en vaak alleen hun eigen naam kunnen schrijven in blokletters, terwijl ze al in groep 7 zitten.

Een volgende, redelijk logische nieuwe activiteit die wij dus begonnen zijn, is bijles geven aan deze kinderen die enorm achterlopen in lezen & schrijven. Één op één, hele basic lees & schrijf les... Dit is iets waar de moeders van de kinderen zelf mee aan kwamen. We proberen de gezinnen wekelijks te bezoeken en tijdens één van deze visites vertelde één van de moeders me met tranen in haar ogen dat haar zoontje van 11 nog steeds niet kan lezen en schrijven en dat zij hem er ook niet mee kan helpen, want ze werkt de hele dag en komt pas laat thuis... Of wij hem niet konden helpen? Van meerdere moeders hoorden we hetzelfde verhaal... En zodoende zijn we hier iets mee gaan doen. En het is nog best een uitdaging om deze jongens van 12/13 nu nog eens te gaan leren lezen en schrijven!
_____________________________________

Tot slot nog even een heel ander onderwerp: ik ben eind oktober 10 dagen in mijn eentje op reis geweest naar Fortaleza, een grote stad in het Noordoosten van het land, voor een week van training op de plaatselijke basis van Jeugd met een Opdracht. Dit was een kans die zomaar ineens opdook en die ik met beide handen heb aangegrepen! We hebben vrienden die werken op deze basis van JmeO en één van hen leidt een klein team dat sinds een jaar of twee is begonnen te werken met zwangere tienermeiden. Nu weten denk ik velen van jullie wel, dat dit ook mijn grote passie is! Sinds we in JmeO Belo Horizonte met zwangere tieners zijn gaan werken, heeft deze doelgroep absoluut mijn hart gestolen en sinds we hier in São Paulo zijn, heb ik het grote verlangen om hier in de toekomst ook iets te gaan doen met deze doelgroep. De week van training ging over werken met zwangere meiden, preventie werk op het gebied van seksualiteit en relaties, en over adoptie. Het was een geweldige training waar ik enorm veel van geleerd heb en die me ook weer opnieuw inspiratie heeft gegeven, visie en ook heel concreet enkele stappen in hoe ik dit soort werk hier in São Paulo, binnen ABBA, kan gaan opzetten. Ik ben er enorm enthousiast over en heb heel erg genoten van de 10 dagen in Fortaleza! De twee vrouwen die de training gaven, komen uit Texas USA, waar JmeO al 25 jaar lang werkt met deze doelgroep. Dus zij hebben enorm veel ervaring en hele kostbare principes en waarheden waarvan we veel konden leren. In een volgend bericht hoop ik hier iets meer over te kunnen vertellen... Voor nu hou ik het even hierbij ;0)
In ieder geval hoop ik vanaf begin volgend jaar in het wijkcentrum te gaan beginnen met preventie werk onder de jonge tienermeiden. Verder is dit hele project nog erg onduidelijk, ook voor mijzelf, maar ik vertrouw erop dat God me op Zijn tijd zal leiden in de juiste stappen, visie en know-how.

Bedankt voor jullie betrokkenheid en support!

Fijn weekend! Gods zegen en liefs,

Caio & Dorothee